We zijn gewend aan eindproducten. Zelden sta je stil bij het proces dat eraan vooraf is gegaan. Ik kijk een film over het bouwen van een viola da gamba en word er weer eens mee geconfronteerd hoe bijzonder zo’n proces is. Weer heel anders dan bijvoorbeeld het breien van een trui, terwijl je ook dan in gedachten terug zou kunnen gaan naar het schaap.
Behalve de nodige kennis die de bouwer over het bouwpatroon en bouwmaterialen moet hebben, is tijd en geduld onontbeerlijk. Mijn beroepsdeformatie speelt me parten: hij schaaft de bladen met veel aandacht in een doorlopende beweging, die vanaf zijn voeten naar zijn handen en van zijn handen naar zijn voeten gaat…
De film is op YouTube te bekijken: https://www.youtube.com/watch?v=W7H_76heNAI
Geen categorie |
Iemand vertelt me heel enthousiast hoe verschillend mensen lopen en dat niemand op dezelfde manier loopt. Het was hem ineens opgevallen, toen hij in een suf moment wat gedachteloos voor zich uit staarde, terwijl voorbijgangers zijn nevelige blikveld in en uit liepen. Tot het hem opviel, zijn ogen gingen open en hij begon gericht te kijken…
Dat kijken is precies wat mijn beroep zo bijzonder en afwisselend maakt. Goed kijken en zien! Hoe verschillend bewegen wij ons terwijl we allemaal lopen, fietsen, maar ook schrijven of pianospelen. Waarom krijgt de een klachten door hoe hij of zij beweegt en de ander niet? Waarom doet de ene een bepaalde handeling efficiënt en de ander moddert wat aan en worstelt om iets onder de knie te krijgen?
Zicht krijgen en gevoel voor beweging ontwikkelen kost tijd. Dat geldt voor fysiotherapeuten, maar eigenlijk is het voor iedereen zo’n aardige bezigheid. Om eens wat te noemen: kijk hoe iemand de auto achteruit inparkeert, vooral van bovenaf bekeken…
Geen categorie |
In de muur van de keuken zit een grote barst die gerepareerd gaat worden. De lijnen van de scheur worden uitgefreesd, er komen muurankers in. Onwillekeurig denk ik hoe aan het menselijk lijf ook gesleuteld kan worden, variërend van een pleister aan de buitenkant tot wat er van binnen allemaal mogelijk is om te vervangen of te herstellen.
Wat betreft mijn opvatting over het beroep fysiotherapie zijn reparaties, zoals bij die muur, niet aan de orde. Wél, hoe je met het herstellende lijf weer uit de voeten kunt…
Geen categorie |
We kijken er onbewust naar of anders gezegd: onze ogen zoeken ze op in openbare ruimten zoals stations, vliegvelden, warenhuizen en op verkeersborden. Waar is de parkeerplaats, de kassa, de uitgang? Waar zijn de toiletten?
Ik maak ook gebruik van kleine tekeningetjes die een bepaalde vaak terugkerende beweging of oefening aangeven. Zoiets gaat veel sneller dan een beschrijving in woorden. Of ze voor anderen ook te begrijpen zijn zonder uitleg betwijfel ik…
Geen categorie |
Er wordt gewerkt aan de transformatie van de kerk om de hoek. De kerk krijgt een nieuwe bestemming. We merken niet zo heel veel van alle bedrijvigheid. Er staan af en toe brommende vrachtauto’s die laden en lossen. Geen herrie van radio’s. Tot een week geleden. Niet het geluid van boor-, zaag- of schuurmachine’s maar ouderwets getimmer. Het timmeren van mensen die met een hamer bezig zijn. Het blijkt dat er een grote steiger rondom de voor-en zijgevel opgebouwd wordt en dat gaat handmatig. Zoals de kerk nu ingepakt is met stellages, doet het denken aan het breien van sokken met vier pennen.
Heel vrolijk word je van dat ambachtelijke ritmische gehamer. Metaal klinkt luchtig met een nagalm, haast de beat om een dansje op te gaan doen…
Geen categorie |
