Op zolder wordt een boekenkast getimmerd op een plek met veel hoekjes en buizen. Het is maatwerk hoe er toch een strakke kast omheen kan komen.
Mensen zijn min of meer gelijk wat betreft de anatomie, maar ieder mens op zich is weer uniek. Het is prettig dat de confectie-industrie een matensysteem ontwikkeld heeft, zodat we passende kleding kunnen vinden.
Het maken van een kast of het naaien van een kledingstuk is een ambacht, waar ik bewondering voor heb. Om met stapel planken of een grote lap stof iets te kunnen maken, is toch andere koek dan gericht naar beweging te kunnen kijken. Wat overeenkomt is ordening zien en daar wat mee te kunnen doen.
observaties |
We worden er allemaal mee geconfronteerd: rechtop zitten. De een hijst zich op met zijn schouders en zakt na verloop van tijd weer in. De ander verstijft en bevriest als een starre onbeweeglijke paal. En zo zijn er nog veel meer variaties.
Zit je onderuitgezakt, ga dan zo zitten dat je voelt dat je op je botten kunt zitten. Die botten zijn ervoor, ze heten daarom ook zitbeenknobbels. Je kunt je bekken zo bewegen dat je achter die knobbels zit of ervoor of er recht bovenop. Je romp erboven gaat ongetwijfeld reageren met ook een beweging. Je voelt je als een Phoenix uit de as oprijzen.
Er zijn meer manieren. Leg een hand op je onderrug, rug op rug en geef een lichte druk met je handrug tegen je rug of je legt een hand op je hoofd en probeert dan met je hoofd je hand omhoog te duwen. Hier reageert je hele wervelkolom op. Je kunt ook denken dat er iemand voor je zit en die maakt een trekkende of zuigende beweging aan je ingezakte voorkant en je laat die voorkant meekomen. Ook dan ga je actief zitten. Schouders hoeven hiervoor niets anders te doen dan mee te geven!
Geen categorie |
Op Goede Vrijdag is het in Groningen bloemetjesmarkt.
Later op de dag fiets ik door het Noorderplantsoen en zie hoe een skatende palm me tegemoet komt…
Een palm met ambities die nog een handje nodig heeft of een multifunctioneel skateboard?
Geen categorie |
Als alles vanzelf gaat, denk je er zelden of nooit over na hoe het functioneert. Je gaat raar lopen wanneer er een steentje in je schoen zit. Het normale bewegingspatroon is verstoord. Je neemt het waar en handelt meteen adequaat: steentje moet er uit! Is er iets loos met een arm, dan is het lastiger dan met zo’n steentje. Hoe en in welke gewrichten nog meer, beweeg je eigenlijk wanneer je iets met je arm doet?
De arm is gericht op de grote ruimtelijke beweging en dat laat de anatomie van onze armen zien. De armen, samen met sleutelbeen en schouderblad zijn één geheel en dat alles rust als een soort kapmanteltje op de ribben. Dat je hele arm via je sleutelbeen met een gewrichtje van nog geen halve vierkante centimeter vastzit aan je borstbeen, realiseer je je niet meteen!
Omdat onze benige constructie van binnen verborgen zit, denk ik zelf aan een mooie zichtbare armbeweging zoals het Vrijheidsbeeld dat laat zien met de fakkel hoog geheven. Een mooie beweging, anders dan wanneer we de armen omhoog doen bij het zingen van ‘ hiep, hiep, hoera!’ In dat laatste geval kunnen we ingezakt krom blijven zitten, maar ben je zelf het Vrijheidsbeeld dan strek je je uit met opgeheven hoofd en je voelt dat je op je voeten staat.
Dit is slechts één beweging van de arm, we kunnen veel meer meer met onze armen …
zie ook het blog van 14 nov 2010
Geen categorie |
Het Teylers museum in Haarlem is een museum met veel waarover je je kunt verwonderen. Ik zie een skelet van een viervoeter. Het blijkt een holebeer te zijn.
De neiging bekruipt me om zo’n geraamte meteen met het menselijk skelet te willen vergelijken. Zou ik zelf zo als een viervoeter kunnen staan? Sloom en slepend, hoe die achterpoten zo krommig onder een laag hangend en vrij klein bekken hangen. De voeten hebben geen grote teen zoals wij, maar een lange middelste teen. Wat voor consequenties zou dat hebben?
Zou dit dier een telganger of een kruisganger zijn geweest? Goed kijken naar dat geraamte roept van alles op. Echter, ik raak verstrikt in mijn fantasie: is dit een van de dieren die bij volle maan bij een oude eenzame eik verzameld zijn?
Deze ursus spelaeus is uitgestorven in de laatste ijstijd, 21000 jaar geleden.
Geen categorie |
