Het is warm en heet!

In het blog van 26 juli 2013 memoreer ik dat de hitte in de tijd van de diligence al bezongen werd’  ( Het was een dag van groote hette, en de lucht was drukkend zwaar… E. Laurillard).

Het versje ‘Juffrouw Scholten is vandaag gesmolten‘ van Annie M.G. Schmidt, vertelt ons dat de warme dagen ongemakken kunnen veroorzaken…

Hier is verder niets aan toe te voegen!

Momenteel ben ik bezig om uit te zoeken wat mijn grootvader tijdens zijn leven gedaan heeft – hij was architect – en wat voor mens hij is geweest.

Kennelijk zit het in onze genen om goed om je heen kijken. In een krantenknipsel uit de Haagsche Courant van 23 december 1954 lees ik n.a.v. het nieuwe kantoorgebouw voor de Aramco aan de Laan van Meerdervoort: ‘De lichte, practisch gebouwde lokaliteiten, voor een groot deel met verstelbare wanden, de ruime gangen en alle mogelijke nieuwe snufjes maken het tot een der modernste kantoorgebouwen, die na de oorlog in onze stad zijn neergezet. Zo zijn b.v. in de liften alleraardigste linoleumsneden aangebracht, “omdat”, zo verklaarde de heer Janzen, ” de mensen in een lift elkaar altijd zo dom staan aan te staren. Nu hebben ze iets om naar te kijken.”

Wonderlijk genoeg hangen bij mij in de praktijkkamer ook met zorg uitgezochte tekeningen op strategische plekken, zodat je een doel hebt om naar te kijken en je daarmee je beweeglijkheid aanzienlijk kunt vergroten. Hier hangt een afbeelding van twee leeuwen, waarvan de ene terugkijkt als je op de bank zit en rechtsom draait. Draai je linksom dan is het zicht op een stukje Den Haag, de Gotische Zaal met de kastanjeboom en ertussen het beeld van Koningin Wilhelmina. Ik vraag me nu af wat voor afbeeldingen er in die lift gehangen hebben… Zou er iemand zijn die dit leest en me het antwoord kan geven?

Massage is een van de vaardigheden van een goed opgeleide fysiotherapeut. Heilgymnastiek en massage is de oude benaming van het beroep, tot fysiotechniek toegevoegd werd begin jaren zeventig van de vorige eeuw.

Het woord techniek wekt bij mij in eerste instantie, de gedachte aan een apparaat. Gestructureerd handelen is een vorm van techniek, de kneepjes weten nadat je de basisvaardigheden onder de knie gekregen hebt. Uitvinding, bouwkunst, natuurwetenschappelijke of technische wetenschappen worden ook genoemd wanneer je op wikipedia de betekenis van het woord techniek opzoekt.

Ik heb lang geleden van mijn moeder geleerd om deeg voor appeltaart te kneden. Op een zeker moment weet je wanneer het deeg goed is en dat het even moet rusten voordat je er verder wat mee gaat doen. Terug naar massage. Om goed te masseren heb je een basistechniek nodig, het gevoel in je handen ontwikkelen, zodat je handen weten waar je mee bezig bent. Ik kan iedereen aanraden om eens zelf deeg te kneden en een taart te bakken! In dit seizoen is er veel meer fruit dan alleen appels… 

Met de trein vanuit Groningen naar Rotterdam gaat het deze eerste twee weken van juli iets anders dan anders. Er rijden bussen vanaf Meppel naar ‘t Harde. Er wordt omgeroepen dat we aan de voorkant van de trein het perron kunnen verlaten via de trap en dat er aan de achterkant van de trein een lift is. Iedereen lijkt de uitgang voor te willen gebruiken. Ik loop met de kudde mee en zie een horde mensen de hoge stalen trap omhoog gaan al of niet met een koffer zeulend.

Ik moet ineens denken aan die oude film ‘Les vacances de Monsieur Hulot’ van Jacques Tati. Vakantiegangers staan op een perronnetje te wachten tot een onverstaanbare stem uit een microfoon iets tettert, de kudde mensen komt acuut in beweging en je ziet ze hollend de trap onderdoor nemen naar het andere perron. Ze komen net boven de grond of de onverstaanbare stem tettert weer iets en de kudde draait zich om en haast zich terug naar het eerste perron.

Tijdens mijn reis in omgekeerde richting blijkt dat er behalve een lift ook een ondergrondse trap is, die veel minder hoog is dan de trap bovenover. Al is er veel veranderd sinds 1953, het kuddegedrag van reizigers op een perron is gelijkgebleven…

Bijpassend bij mijn theekopjes zie ik een theepot. Het model van die theepot staat me alleen tegen. Zo’n theepot schenkt niet lekker of je moet erbij gaan staan. Ik vraag me af of het misschien bij zo’n model theepot de bedoeling is dat je losse thee gebruikt en dat je vooral niet de hele pot leegschenkt; de blaadjes blijven op de bodem liggen?

Ooit heb ik een vergelijkbaar model gehad, wel zes keer zo groot. We zagen hem in Parijs: een pot voor wel 24 kopjes thee. Ja, we gaan een theepartijtje organiseren! Maar we vergaten dat je wel drie fluitketels tegelijk moet opzetten om die theepot vol water te gieten…

Mooi voor het oog is niet altijd handzaam in het gebruik. Het is de kunst om die dagelijkse dingen te vinden die zowel mooi als handig zijn!