Hoe kook je een ei? Laat je het voorzichtig in een pannetje met kokend water zakken, al of niet vooraf bewerkt met een eierprikker? Of gaat het ei al meteen in het koude water? Dan de kwestie van hoeveel minuten het ei gekookt moet worden om de gewenste zacht- of hardheid te krijgen.

We zagen een film, waarin iemand zijn ei per sé drieeneenhalve minuut gekookt wilde hebben: het perfect gekookte ei is het begin van een perfecte dag! Langer of korter gekookt, het zou het dienstmeisje haar baan hebben gekost. 

Vanmorgen getest of die drieeneenhalve minuut inderdaad het perfecte ei en een goede dag geeft. Met het ei in koud water en de tijd gemeten vanaf het kookpunt, is het ei inderdaad niet te hard en niet te zacht. De dag is nog te vroeg om verdere conclusies te trekken.

‘In doeken gewikkeld’ lezen we over het Kerstkind. Nu zijn de doeken bij onze kindertjes vervangen door een rompertje met plastic drukkertjes of klittenband.

Onze kleding heeft een enorme metamorfose ondergaan. Kijk eens op oude schilderijen wat de mensen allemaal aan hadden en hoe het gesloten werd…

De ritssluiting wordt pas in 1893 uitgevonden en klittenband halverwege de vorige eeuw. Dat alles sneller gaat, zien we ook in onze kleding terug.

Nieuw in Groningen is het Forum. Een enorm gebouw wat oprijst uit de Nieuwe Markt. Bioscoopzalen, bibliotheek en nog veel meer… Het is er!

Zaterdagmorgen om 10.30 uur naar de film. Groningen is nog niet echt wakker. We kijken met nog twee andere mensen naar The Two Popes. Een bijzondere film waar ik verder niets over zal vertellen. Om 12.45 uur lopen we de zaal uit. Groningen blijkt ontwaakt te zijn.

Veel mensen genieten van het uitzicht, waaien uit op het dak, drinken een kopje koffie en worden verplaatst door monumentale roltrappen in het midden van het gebouw. Het bijzondere van die roltrappen is dat het begin en het eind horizontaal beweegt, zodat je alvast kunt wennen aan het horizontale van de vloer waar je op uitkomt…

Lang geleden gingen we in Amsterdam naar de tandarts, naar Oom Phlip, een vriend van mijn ouders. Vanaf het Centraal Station met lijn 16, een blauwe tram. Mijn broer en ik kenden alle haltes van die tram. We speelden thuis met de koffiemolen tussen je benen ‘trammetje’. Vooral halte Weteringsschans vraagt veel draaien, liefst wat nonchalant met één hand…

Ik woon al lang niet meer in de buurt van Amsterdam. Oom Phlip is al heel lang met pensioen. Weten kinderen nog wat je met zo’n ding doet? Ik heb het over de handmatige koffiemolen.

Nu lees ik in de krant dat lijn 16 opgeheven is. Weg! Verdwenen! Geen trams meer door de Lairessestraat… Maar lijn 5 gaat wel van station Amsterdam-Zuid naar de van Baerlestraat en dat is uiterst praktisch als je in Groningen woont.

De herfst is over het hoogtepunt heen, het overgebleven blad is geel en ligt op de grond. Het trottoir ligt er vol mee. Het oogt als sjieke stof.

Ik sla mijn ogen op en kijk het Plantsoen in. Niet alleen geel, ook beige, bruin, roodbruin en groen alsof ik naar een heerlijk versleten tweed-jasje kijk. Zo’n colbertje met leer op de ellebogen en waarvan het model wat uitgezakt is. 

Herfstmode pal voor de deur…