Ons dagelijkse ommetje door het Noorderplantsoen is vooral kijken naar bomen geworden. Wij – de niet-kenners van bomen – zien vooral stammen en de kale skeletten. 

We herinneren ons de rondleiding door het park met onze vriend de bomenman. We groeten sinds kort het groepje cypressen en proberen uit te vogelen wat de verschillen zijn tussen de water- en de moerascypressen. Gelukkig staan er naambordjes op de bomen.

Waar stond die Japanse gingko? Een bijzondere boom die in het blad het gevederde van een naaldboom heeft. Toen we op die boom geattendeerd werden, lag er nog afgevallen blad op de grond. Waar staat die boom toch? Ik kijk omhoog en zie een bordje: Gingko Biloba of Japanse notenboom.

Het jaar begint rustiger dan anders. Het lijkt wel of er sneeuw gevallen is, vers gevallen sneeuw doet alles verstillen.

Twintig jaar geleden maakte ik van de boom tegenover mijn huis het hele jaar door een foto. Daardoor weet ik bijvoorbeeld dat hij een half jaar kaal is en een half jaar blaadjes heeft. 

In de winter van 1990 was de boom een beetje besneeuwd. Maar de foto gedateerd op oudejaar 2001 laat een flink pak sneeuw zien. Is er misschien sprake van een tienjaars ritme met sneeuw? We gaan het zien…

We kijken naar ‘It’s a wonderful life’. Een oude film in zwartwit van Frank Capra uit 1946. Het gaat over goed en kwaad, waarbij het goede natuurlijk overwint. Het ontbreken van kleur maakt alles nog zwart-witter. 

Maar wat een vertraging! Het duurt een uur voordat het thema (elk leven draagt iets bij aan de wereld) duidelijk wordt om daarna het verhaal zo uit te spinnen dat je nog twee uur nodig hebt voor het goede eind.

De feelgood films van nu gaan veel sneller, al blijven die ook vaak zwart-wit.

Lang geleden kreeg ik het recept van deze Vanille Kipferl, een traditioneel recept van Duitse kerstkoekjes. Nadat het deeg gekneed is, maak je een rol waarvan je schijfjes snijdt en daarvan maak je halve maantjes die je op de bakplaat legt. Na het bakken bestrooien met vanillesuiker.

Het is altijd verrassend hoe snel die koekjes zwellen en het meteen veel meer lijkt dan toen ze net op de bakplaat lagen. Warmte maakt ze bros. Ze mogen niet bruin worden, bleek uit de oven halen en meteen bestrooien met vanillesuiker.

Voor de liefhebber is hier het recept: 280 g. patent tarwebloem, 210 g. roomboter, 100 g. gemalen hazelnoten, 70 g. poedersuiker, 2-3 zakjes vanillesuiker of merg van een vanillestokje uitkrabben en mengen met poedersuiker (voor het bestrooien) 170 graden in heteluchtoven, 14 minuten.

Naar buiten! Rondleiding voor de deur in het Noorderplantsoen: bomen met verhalen! Die bomen zijn ineens anders dan stammen met kale takken. 

We beginnen bij die monumentale boom, waar ik altijd langs fiets op weg naar de stad. Hij zet zich schrap, die oude boom uit 1880. Hij heeft zich zo ontwikkeld dat hij de ontstane scheefheid zelf kan compenseren. 

Voortaan zal ik hem anders passeren, hij heeft bovendien een naam gekregen. Die buitengewone boom heet: Gewone Vleugelnoot.