Terug van weggeweest…
Terug naar het gebied van mijn vaders familie. De vorige keer dat we hier waren, ontbrak het geluid van de trein. De rails hebben hun onderhoud gehad, het boemeltje rijdt weer.
Als kind werden we erop geattendeerd dat hier op de arme zandgronden rogge verbouwd werd. We leerden de roggevelden te herkennen, de grondstof voor roggebrood, dat mijn vader zwart brood noemde.
Jarenlang zag ik geen roggevelden meer, maisvelden hadden de rogge verdrongen tot vandaag: tijdens een fietstochtje door de buurtschappen zie ik ineens het bekende hoge gewas met de markante korenaren… rogge!
