Terug en vooruit in de tijd…
Als kind gingen we in de kerstvakantie altijd iets doen, naar de film, naar het wintercircus of het theater. Die gewoonte heb ik altijd in ere gehouden, tot corona roet in het eten ging gooien.
Ik compenseer het met een dik boek over Willem de Zwijger. Voor het overzicht van die tijd pak ik de Bosatlas van de Geschiedenis van Nederland erbij. Vanmorgen op weg naar de markt, kijk ik naar boven naar oude gevels. Sommige ervan hebben de Tachtigjarige Oorlog nog meegemaakt.
Naar boven kijken betekent dan teruggaan in de tijd. Bij de blik terug in de tijd denk je eerder aan achterom kijken dan naar boven. Ooit vertelde iemand me dat de oude Grieken stelden dat de toekomst aan hun rugzijde ligt, daar heb je nog geen zicht op, want ogen zitten aan de voorkant. Toch loop ik niet achteruit de toekomst in…
