Wachten
Met de auto naar de garage, ik wacht. Op een zeker moment gaat dat wachten lang duren. Ik zit te suffen tot mijn oog valt op een enorme leeuw in de showroom. Hij staat in een houding waarbij de linkerpoten naar voren staan ten opzichte van de rechterpoten. In het jargon heet die manier van voortbewegen telgang.
Ineens moet ik denken hoe roofdieren in de dierentuin zo heen en weer kunnen lopen achter de tralies en hoe ze hun poten neerzetten, eindeloos lang houden ze dat vol. Een soort wachten zonder einde.
Het gedicht van Rainer Maria Rilke ‘der Panther’ komt bij me boven. Hij zag dat heen en weer gaan ook destijds in de dierentuin van de Jardin des Plantes in Parijs, in de tijd dat hij secretaris van de beeldhouwer Rodin was.. Mijn wachten is voorbij, het uitzichtloze van die panter blijft.
