Kleuren
Soms is het prettig om suf naar buiten te staren. Zo zit ik daar en dan ineens kijk ik écht! Ik zie de prachtig gele bladeren van een rij bomen en een staalblauwe lucht erachter.
Ik herken de kleurencombinatie. Het was in Japan, we zaten op een bankje voor het museum. Een verpletterend gezicht dat helle geel en zo’n mooie blauwe lucht. Goethe kan vast vertellen waarom die kleuren elkaar zo versterken.
Apart dat ik hier en daar tegelijk ben, bovendien in het verleden én in het hier en nu…
