Kuddedieren
Met de trein vanuit Groningen naar Rotterdam gaat het deze eerste twee weken van juli iets anders dan anders. Er rijden bussen vanaf Meppel naar ‘t Harde. Er wordt omgeroepen dat we aan de voorkant van de trein het perron kunnen verlaten via de trap en dat er aan de achterkant van de trein een lift is. Iedereen lijkt de uitgang voor te willen gebruiken. Ik loop met de kudde mee en zie een horde mensen de hoge stalen trap omhoog gaan al of niet met een koffer zeulend.
Ik moet ineens denken aan die oude film ‘Les vacances de Monsieur Hulot’ van Jacques Tati. Vakantiegangers staan op een perronnetje te wachten tot een onverstaanbare stem uit een microfoon iets tettert, de kudde mensen komt acuut in beweging en je ziet ze hollend de trap onderdoor nemen naar het andere perron. Ze komen net boven de grond of de onverstaanbare stem tettert weer iets en de kudde draait zich om en haast zich terug naar het eerste perron.
Tijdens mijn reis in omgekeerde richting blijkt dat er behalve een lift ook een ondergrondse trap is, die veel minder hoog is dan de trap bovenover. Al is er veel veranderd sinds 1953, het kuddegedrag van reizigers op een perron is gelijkgebleven…
