Lopen of liggen?
De Toverberg van Thomas Mann (zie blog d.d. 27 januari 2017) heeft me helemaal te pakken. Ik verbaas me erover hoe anders men een eeuw geleden over gezondheid dacht. Roken in een sanatorium? Taboe, zou je denken. Nee, de hoofdpersoon geniet van zijn Maria Mancini. Dat is een sigaar. Ook zijn behandelend geneesheer rookt. Ze wisselen ervaringen uit over verschillende merken en soorten sigaren. En dan de ligkuren in de buitenlucht, ik begrijp dat het ritueel twee keer per dag plaatsvindt. Er is sprake van een tweede ontbijt…
Hoe zouden de mensen van toen nu tegen onze opvattingen van gezondheid aankijken? Het credo van deze tijd is dat bewegen goed is voor alles, een soort Haarlemmerolie.
Zou het niet zo zijn dat er veel meer nuance nodig is, zowel voor dat liggen onder een warme deken in de buitenlucht als voor het bewegen? Per persoon en per omstandigheid bepalen wat wenselijk is, nee niet als een uitgebalanceerd dieet. Ook de opvattingen van wat we wel en beter niet kunnen eten lopen erg uiteen. Het blijft tobben, ik ga maar terug naar de Toverberg…
